Anna Andulka

Ég er ekki alveg viss um hvernig við getum gert það, en við bara megum til. St.Jósefsspítalinn er sá langbesti á höfuðborgarsvæðinu. Við getum valið um hann eða að fara á Sjúkrahúsið á Akranesi, sem er líka vinalegt sjúkrahús líkt og St.Jósefs. 

Það stæði heilbrigðisráðherra nær að athuga bruðlið á Landspítala Háskólasjúkrahúsi. Ég óskaði eftir fundi Guðlaugi Þór þegar hann var heilbrigðisráðherra en fékk ekki.  Reksturinn á stóru spítölunum er út í hött, þar er hver silkihúfan ofan á annarri en enginn tengill milli sjúklinga og lækna. Ég var innlögð á hjartadeild af bráðamóttöku Landspítalans fyrr á árinu, af hjartalækni, sem aldrei gerði svo lítið sem að heilsa mér, hvað þá skoða mig. Enn veit ég ekkert hver maðurinn er. Og ekkert var að hjartanu í mér!

 Ég veit líka um fíkil sem stundar það að láta leggja sig inn á Landspítalann þegar hann er að þrotum kominn. Þar fær hann heitan mat og sýklalyf - fer svo út í daginn og heldur neyslu áfram. Hann vill hvergi vera nema á einbýli og fær það.

 Hvers konar þvæla er þetta orðin? Á sífellt að ýta undir ríkisbáknið Landspítala og loka sjúkrahúsunum sem sinna sjúklingum sínum á góðan hátt?  Það þarf ekki annað en kynna sér Landakotsleiðina, þann góða spítala við Túngötu, til að sjá að hægt er að reka sjúkrahús mjög vel.

Finnum leið til bjargar St.Jósefsspítala í Hafnarfirði!

	St. Jósefsspítala lokað hægt og hljótt
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt